Hooftzakelijk...

...waarin van Hooft de bijzaken en de hoofdzaken uiteenzet.

Thursday, July 01, 2004

Biologie


Het was op de verjaardag van mijn moeder dat Jolan belde met haar vreemde verzoek. Haar vraag was zo vreemd dat ik het ook had onthouden als ze op een andere dag had gebeld. Jolan had namelijk een fotograaf in haar kennissenkring die gespecialiseerd was in schoolboeken. Voor een biologieboek was hij nog op zoek naar een man die naakt wilde poseren zodat de schooljeugd onderwezen zou worden over de uiterlijke geslachtskenmerken van een man. Jolan dacht dat het wel iets voor mij zou zijn. Hoe ze daar bij kwam weet ik niet maar ik zou er honderd gulden voor vangen en het was, zoals zij zei, maar een kwartiertje werk.

Voor dat mensen denken dat geld de doorslag gaf wil ik nog wel drie redenen geven waarom ik het uiteindelijk gedaan heb. Eén is dat een hele generatie jongens zich minder genant in de kleedkamer hoefde te voelen omdat mijn klokkenspel de maatstaf zou worden voor de aanstormende pubers. Twee is dat een beetje artiest tijdens zijn carrière geconfronteerd wordt met naaktfoto’s uit het verleden die hij had laten maken wegens geldgebrek. Nu had ik wel geen geldproblemen, wat wilde je met drie krantenwijken, en ik was nog geen internationaal gerenommeerd tieneridool, ik kon het maar beter achter de rug hebben. De laatste reden was dat de aanblik van giechelende tienermeisjes die me herkennen op straat me wel leuk leek.

De fotosessie vond plaats in het aan huis gebouwde atelier van fotograaf Theo. In eerste instantie was hij geschrokken van mijn tatoeages omdat zoiets niet kon in een biologieboek, maar toen bleek dat als ik me lichtelijk draaide er niets van te merken was, vond hij me een mooi lichaam hebben. Ik dacht gelijk met een oude viezerik van doen te hebben maar daar was geenszins sprake van. Zelfs zijn dochter had model gestaan voor het boek als de dame die haar benen in de beugels bij de gynaecoloog had geïnstalleerd. Wegens een te groot gevoel van schaamte is er echter niet meer dan een plukje schaamhaar in het boek te zien.

Nee, dan ik. Frontaal en in volle glorie ben ik alweer negen jaar lesmateriaal en op wat voor een wijze! Theo leek het namelijk leuk als ik een macho bodybuildingpose zou aannemen. Zeg maar het beeld van een man die voor hij bij zijn vrouw het bed induikt, zichzelf nog even op de borst trommelt om de Neanderthaler in hem boven te halen. Theo had zijn andere modellen ook in die houding laten poseren en het zou leuk zijn als je enkele generaties op een rij zou zien in een zelfrelativerende houding. Dus ook het jongetje met de nog niet ingedaalde ballen en de oudere heer die de eerste grijze haren in schaamstreek heeft zien uitvallen van armoede.

Als beloning kreeg ik zoals gezegd een meier maar ook een exemplaar om later aan de kleinkinderen te tonen. Veel valt er echter niet te tonen want van de mannelijke naakten ben ik de enige die met die Neanderthalerpose is afgedrukt.

Uiteindelijk is het wel een grappige ervaring gebleken. Niet alleen is mijn lid nu de meetlat voor de huidige generatie pubers, bovendien kan ik nu zelf mijn bierbuik vergelijken met het strakke buikje dat ik vroeger toch echt gehad heb. Uiteraard ben ik ook herkend. Als barman in een kroeg waar veel jongeren komen was het niet te vermijden dat er wel eens een giechelend meisje aan de bar kwam om een cola te bestellen. Tussen neus en lippen vroeg ze naast een drankje ook of ik het was die in haar biologieboek stond. De beroemdheid ben ik niet geworden maar toen ik een jaar of wat geleden bij mijn platenboer naar een ceedeetje zat te luisteren werd het boek, op mijn bladzijde opengeslagen, plotsklaps onder mijn neus geschoven. Ik draaide me om en achter mij stond een Spice Girl in de dop die vroeg of ik een handtekening wilde zetten.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home